شناسایی عوامل درونی تأثیرگذار بر ریسک اعتباری بانک ها
چکیده:
بخش بانکی در اقتصاد ایران را می‌توان مهم‌ترین پل ارتباطی میان عرضه و تقاضای منابع پولی دانست، به طوری که هر گونه نقصان در ساختار این بخش و ناکارآمدی عملکرد آن زمینههای بروز اختلال در سایر بخش‌ها را نیز فراهم میکند. از سویی، فعالیت بانکداری همراه با ریسکهای مختلفی است که می‌توان به ریسک اعتباری به عنوان مهم‌ترین آنها اشاره کرد. هدف اصلی این مطالعه شناسایی و تبیین عوامل درونی تأثیرگذار بر ریسک اعتباری بانکها می‌باشد. در مطالعة حاضر از نسبت مطالبات غیرجاری بانکها به کل تسهیلات اعطایی به عنوان شاخص ریسک اعتباری بانکها استفاده شده است. شواهد تجربی این مطالعه در قالب مدل اقتصادسنجی دادههای تابلویی برای نمونهای شامل 17 بانک داخلی در دورة زمانی 1393- 1385 به‌دست آمده است. یافتههای تجربی حاکی از آن است متغیرهای درونی که نشاندهندة نحوة مدیریت و عملکرد بانکها می‌‌باشند، نقش قابل ملاحظهای در توضیح مطالبات غیرجاری بانکها دارند.
به طور کلی می‌توان عوامل تاثیرگذار بر مسئله مطالبات غیرجاری بانکی را در دو دسته عوامل بیرونی و عوامل درونی خلاصه کرد. عوامل و متغییرهای بیرونی بیشتر به شرایط اقتصادی اشاره دارند که تا حد زیادی خارج از کنترل عملکرد بانکها می‌باشد، اما عوامل درونی به مواردی اشاره دارد که تحت تاثیر عملکرد و مدیریت بانکها هستند.
واژگان کلیدی:
بانکداری؛ ریسک اعتباری؛ مطالبات غیرجاری؛ عوامل درونی ؛ دادههای تابلویی
نویسندگان:
اکبر کیمجانی، سامان فلاحی
این مقاله را در لینک زیر می‌توانید مشاهده نمایید:
https://journals.ut.ac.ir/article_58940.html