چکیده:

ریسک بازار دارایی بیشتر از آنکه از متغیرهای کلان اقتصادی متأثر باشد، از سرریزهای بین‌المللی و بازار سایر دارایی‌ها تأثیر می‌پذیرد. نتایج تخمین ارزش‌های در معرض خطر در سال‌های ۱۳۶۹ تا ۱۳۹۴ سه بازار دارایی (مسکن، ارز و سهام ) متکی بر روش‌های ناپارامتریک به‌علت انحراف ‌معیار و ضریب تغییرات کوچک‌تر و نیز انعکاس بهتر تکانه‌های ادواری، کارایی بیشتری نسبت به روش‌های پارامتریک دارد. نتایج آزمون علیت، نشان‌دهندۀ رابطۀ علّی از نرخ ارز به قیمت سهام و نیز رابطۀ علّی از بازار سهام به بازار مسکن است. بررسی رابطۀ ریسک بازارهای دارایی با متغیرهای کلان بر رابطۀ معکوس رشد اقتصادی با ارزش‌های در معرض خطر ارز و مسکن دلالت داشته است. همچنین مقادیر ارزش‌های در معرض خطر بازارهای مختلف به‌ترتیب، در کوتاه‌مدت و میان‌مدت در پایۀ‌ پولی تأثیر داشته است. براساس نتایج به‌دست‌آمده استنباط می‌شود، کاهش نوسان‌ها و ریسک بازار ارز به کاهش ریسک سایر بازارهای دارایی و درنهایت، کل اقتصاد منجر خواهد شد. براساس این، به سیاست‌گذار توصیه شده است با طراحی ساز و کار‌های مناسب نسبت به این مهم اقدام کند.

 

واژگان کلیدی:

اثر سرریز، ارزش در معرض خطر، بازار دارایی‌های مالی، ریسک، ساز و کار انتقال مالی

نویسندگان:

حسین باستان‌زاد، پدرام داودی

 

این مقاله را در لینک زیر می‌توانید مشاهده نمایید:

http://amf.ui.ac.ir/article_21188.html