بررسي رابطه ميان ترکيب دارايي – بدهي و ريسك نقدينگي بانك ها در ايران

چکیده:

کليه بانک ها در جريان عمليات خود با ريسک هايي مواجهند که قادر به از بين بردن آن ها نبوده اما امکان مديريت‌شان وجود دارد. بنابراين بانک ها براي ادامه حيات خود بايد ريسک ها را کنترل نموده و کاهش دهند که براي اين کار، شناسايي عوامل موثر بر ريسک هاي مختلف بسيار راهگشا خواهد بود. يکي از مهم ترين ريسک‌هاي مرتبط با فعاليت بانکي، ريسک نقدينگي است. اين تحقيق، به منظور شناخت عوامل موثر بر ريسک نقدينگي، رابطه ميان ترکيب دارايي – بدهي بانک ها و ريسک نقدينگي را با توجه به داده ها و منابع اطلاعاتي موجود که ترازنامه بانک هاي فعال در سيستم بانکي کشور از سال 1386 تا 1389 مي باشد، با استفاده از روش تجزيه و تحليل کانوني، بررسي نموده است. براي انجام بررسي، متغيرهاي ريسک نقدينگي و ترکیب دارایی – بدهی ، با استفاده از نسبت هاي مالي مورد تعريف و اندازه گيري قرار گرفته است. بر اساس محاسبات انجام شده با کمک نرم افزار اس پي اس اس، 98 درصد تغييرپذيري متغيرهاي وابسته (نسبت هاي نقدينگي) با تغييرپذيري متغيرهاي مستقل ( ترکیب دارایی – بدهی ) تبيين گرديد. بنابراين مي توان گفت که ريسک نقدينگي از نحوه ترکيب دارايي- بدهي بانک ها تاثير مي‌پذيرد و فرضيه تحقيق مبني بر وجود رابطه ميان دو مجموعه از متغيرها مورد اثبات قرار گرفت.

واژگان کلیدی:

مدیریت ریسک ، ریسک نقدینگی ، ترکيب دارايي – بدهي ، مدیریت دارایی و بدهی ، تجزیه و تحلیل کانونی

نویسندگان:

محمد عرب مازاريزدي , رافیک باغوميان , فرزانه كاكه خاني

این مقاله را در لینک زیر میتوانید مشاهده نمایید :

https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=253192