اثر ساختار تامین مالی بر ریسک درماندگی بانک‌ها

چکیده

ریسک درماندگی بانک­ها بخش اعظمی از ادبیات بانکداری را به خود اختصاص داده، به ویژه پس از بحران مالی جهانی و به دنبال آن ورشکستگی­های گسترده بانک­ها، این موضوع از اهمیت بسیاری برخوردار شده­است­. درماندگی مالی اغلب در بانک­ها و موسسات اعتباری به دلیل متنوع نبودن پرتفوی ساختار تامین مالی و اعطای تسهیلات هنگفت به یک صنعت یا بخش خاص اقتصادی و عدم مدیریت و کنترل ریسک­های پیش­روی فعالیت آنها به وجود می­آید.

از آنجایی که درماندگی بخش مالی به ویژه بانک­ها آثار سوئی بر اعتماد مردم به نظام مالی کشور داشته که در نتیجه این امر آثار مخربی به کل اقتصاد کشور منتقل می­شود، لذا بررسی عوامل تأثیرگذار بر ریسک درماندگی از اهمیت بسزایی برخوردار می­باشد. از این رو در تحقیق حاضر با استفاده از مدل پانل دیتا (پانل نامتوازن) و روش حداقل مربعات تعمیم­یافته (GLS) به آزمون میزان اثرگذاری ساختار تامین مالی ، ریسک­های اعتباری، نرخ بهره و نقدینگی بر ریسک درماندگی بانک­ها پرداخته شده است. داده­های تحقیق شامل اطلاعات مالی 10بانک تجاری دولتی، خصوصی اصل 44 و خصوصی طی سال­های 1380 الی 1391 می­باشد. نتایج تحقیق نشان می­دهد، که متغیر تخصص­گرایی ساختار تأمین مالی اثر مستقیم و معنی داری بر ریسک درماندگی بانک داشته در حالی که متغیر ثبات ساختار تأمین مالی میان­مدت (سیاست های میان­مدت بانک­ها در اعطای تسهیلات) اثر معکوس و معنی­داری بر ریسک درماندگی بانک­ها دارد. همچنین تأثیر ریسک­های نرخ بهره، ریسک اعتباری و ریسک نقدینگی بر ریسک درماندگی بانک­ها مثبت و معنی­دار بوده است.

نویسندگان :

محسن خوش‌طینت ، محمد امیدی نژاد ، منیره رضوانیان

واژگان کلیدی:

تامین مالی، ریسک‌های مالی، بانک‌ها ،درماندگی

این مقاله را در لینک زیر میتوانید مشاهده نمایید:

http://ensani.ir/file/download/article/20180620104222-10141-8.pdf