نقش توزيع تسهيلات اعطايي بانک‌ها در رشد اقتصادی ايران
چکیده:
ادبيات اقتصادی از ابعاد مختلفي توسعه مالي را مورد موشکافي قرار داده است؛ در اين راستا، آنچه در خصوص نظام‌هاي مالي بانک محور اهميت مي‌يابد، توزيع تسهيلات اعطايي بين بخش‌هاي اقتصادي است. در واقع در بازارهاي غيررقابتي با ويژگي اطلاعات ناقص و ناکامل هر نوع توزيع تسهيلات که برمبناي حداکثرسازي سود بانک‌ها صورت مي‌گيرد لزوما به حداکثرسازي منافع جمعي منجر نمي‌شود و مي‌تواند تبعات منفي براي کليت جامعه داشته باشد.
با توجه به اين موضوع، مقاله حاضر به دنبال بررسي نقش توزيع تسهيلات بانکي بين بخش‌هاي اقتصادی بر رشد اقتصادی در ايران است. براي اين منظور، با استفاده از داده‌هاي سري زماني 1363-1394 و روش خودهمبسته با وقفه توزيعي (ARDL) بهره جسته است. نتايج نشان مي‌دهد ضريب لگاريتم شاخص توسعه مالي (نسبت مانده تسهيلات کل به توليد ناخالص داخلي) در کوتاه‌مدت و بلندمدت مثبت و معنادار حاصل شده است که نشانگر نقش مثبت توسعه مالي در رشد اقتصادي است. در طرف مقابل ضريب لگاريتم شاخص نسبت مانده تسهيلات توليدي به غيرتوليدي نيز در کوتاه‌مدت و بلندمدت مثبت و معنادار حاصل شده است که نشان‌دهنده اثر مثبت تسهيلات توليدي است. به بيان ديگر، افزايش تسهيلات بانکي (نسبت به GDP) اثر مثبت روي رشد اقتصادي دارد، اما هرچه گرايش اين تسهيلات به سمت تسهيلات توليدي باشد، رشد اقتصادی بيشتر تحت تاثير مثبت قرار خواهد گرفت.
واژگان کلیدی:
توسعه مالي، مانده تسهيلات بانکي، بخش‌هاي اقتصادی، رشد اقتصادی، الگوي خودهمبسته با وقفه توزيعي (ARDL)
نویسندگان:
جواد طاهرپور, تيمور محمدي, رضا فردي
این مقاله را در لینک زیر میتوانید مشاهده نمایید: